Nog geen abonnement maar wel benieuwd? Thoth ‘vrijheid en orde’ duikt in de vragen over vrijheid en orde die we nodig hebben om de wereld op een nieuwe manier te leren zien én te onderhouden.

“De manier waarop binnen de vrijmetselarij het Woord bevrijd werd, heeft voor heel wat burgers de poort geopend naar kennis en emancipatie. In haar spirituele werking vervullen andere betekenissen van het Woord hun rol. Het Woord geeft toegang tot de tempel, en trekt de grens tussen de materiële en de spirituele wereld.”

Kunst – al dan niet koninklijk – vermag mensen respijt te geven van prozaïsche dagelijksheid en zicht te bieden op een andere – hogere? – werkelijkheid. Soms is de aardse werkelijkheid van een dermate onbegrijpelijke  gruwelijkheid dat de zinsnede ‘woorden schieten tekort’ een aanfluiting wordt. De voorbeelden worden de laatste jaren in een ware vloedgolf van ellende door de media geserveerd. Signalen van gene zijde, toespelingen op het onzegbare, enthousiasme – het innerlijk ontsteken van goddelijk vuur – , de Heilige Geest, het spreken in tongen op Pinksteren: mensen van goeden wil spreken al hun vermogens van verbeelding aan om uitzicht te bewaren op een levenswaardige toekomst.

Willem Verstraaten, cursief

Woord en waarheid, de maçonnieke vingerafdruk van Kafka

Het is ironisch dat Kafka, die zichzelf wilde wegschrijven, die spoorloos wilde opgaan in de ijle brandlucht boven het labyrint, een van de meest gelezen, vertaalde en becommentarieerde auteurs in de moderne en postmoderne wereld is geworden. Een van zijn aforismen luidt: “De ware weg gaat over een koord dat niet hoog in de lucht is gespannen, maar vlak boven de grond. Het lijkt meer bedoeld om te laten struikelen dan om op te lopen.” De paradox is niet uit de weg te gaan voor wie helder ziet onder de blinddoek.

Klik hier om alvast het artikel van Roger Van den Borre over Kafka te lezen.