In 12 sonnetten beschrijft deze bundel indrukken en emoties vanaf de eerste verbazing over de ontmoeting met maçonnieke symbolen aan de gevel van een logegebouw, de inwijding, de volgende graden, het broedermaal en de eerste poging te verwoorden wat dat allemaal heeft betekend. Bewust heeft de dichter gekozen voor een taalgebruik dat aansluit aan het ‘jargon’ van de ritualen zelf. Een kleine bespiegeling over de aard van die taal sluit de bundel af.