“De loge is meer dan een zinnebeeldige tempel van wijsheid uit voorbije tijden, een theater voor ‘reenact ment’ van episodes uit haar verleden; zij wil ook een leerschool zijn voor de hoogste levenskunst. Meer dan ‘een stille leerschool van de deugd’ uit de negentiende eeuw zou de loge een vrije school mogen zijn van een levenskunst voor de eenentwintigste eeuw. Een plek van verzet tegen de vermeende veiligheid van heilige huisjes.
Als er één figuur is die in de loge model staat voor wijsheid, kracht en schoonheid van het menselijk leven is het Koning Salomo. Met hem als zinnebeeld wordt de logearbeid dan ook koninklijke kunst genoemd. In vele gedaanten treedt hij in dit nummer van Thoth op als gids naar een zinvolle toekomst.”
Willem Verstraaten, Vrije school van levenskunst
Uit het nieuwe nummer:
Gek genoeg zijn het inderdaad Salomo en zijn bouwmeester die James Anderson voor ogen had toen hij in de Constitutie van 1723 de geschiedenis van de vrijmetselarij vertelde. Wat is er mooier dan het hebben van een eigen tempelbouwer en een eigen bouw meester, zelfs al zijn ze uit de duim van de grootmeester gezogen!
László Sándor Chardonnens, Salomo en de duim van de zoon van de bouwmeester
‘Cultuur is geen bastion waarvan het eigendomsrecht de cultuurhouder een soort verschoningsrecht zou opleveren voor kritiek van buitenaf. Deelgenoot zijn
of willen worden van een groter geheel betekent dan ook openheid verschaffen ten aanzien van de achterliggende culturele waarden, met de bereidheid deze aan te passen aan de heden daagse inzichten.
Fred Corpeleijn, Cultuur: labyrinth of doolhof?
De Meester krijgt bij zijn verheffing ook de verantwoordelijkheid om de werkzaamheden aan de geestelijke tempel van Salomo voort te zetten en te werken aan de verdere voltooiing daarvan.
Egbert Assink, De Tempel van Salomo
Wanneer de kandidaat de logeruimte betreedt, geblinddoekt, is zijn blik noodgedwongen naar binnen gericht. De kandidaat wordt gemaand om te schouwen in
zichzelf, om het Zelve beter te leren kennen. Vanuit het Oosten kijkt het Alziend Oog toe, maar in het ritueel hoort de kandidaat daar niets over…
Hans Middendorp, Het Alziend Oog
Het is prettig om de positieve momenten van het leven in de verf te zetten, maar ook aan het lijden moet symbolisch en ritualistisch aandacht worden gegeven. Op die manier kunnen broeders en zusters vanuit de vrijmetselarij een zekere richting en leiding geven aan het lijden. De vraag is nu in welke symbolen en ritualen dat kan.
Stefan Polakiewiez, het lijden in de loge
Nog geen deelnemer van Ritus en Tempelbouw of benieuwd naar Thoth? Klik hier om jezelf 6 keer Thot cadeau te doen!
